Knieblessure
Kniepijn
De knie is een van de meest complexe gewrichten van het menselijk lichaam. De knie is het gewricht gevormd door de femur en tibia, hiertussen zit een laagje glad kraakbeen om de frictie tussen deze twee botten zo laag mogelijk te houden. Bovenop deze kraakbeenlaag zitten de menisci welke instaan voor het opvangen van schokken. De patella of knieschijf zorgt ervoor dat buigen en strekken van de knie soepel kan gebeuren. Verder zorgen 4 ligamenten (anterieure- en posterieure kruisband en de mediale- en laterale collaterale ligamenten) voor de stabiliteit samen met het gewrichtskapsel.
Goed uitgewerkte biomechanica zorgt ervoor dat de knie zowel stabiel als mobiel genoeg is bij het bewegen en belasten. Wanneer we veranderingen zien in deze biomechanica kan dit leiden tot klachten ter hoogte van de knie bij elke stap.
Bij overbelastingsblessures ter hoogte van de knie is het cruciaal om ook te kijken naar de omliggende gewrichten zoals de enkel en de heup om zo dysfuncties in deze biomechanica op te sporen. Enkel door het aanpakken van deze dysfuncties zal de biomechanica zich herstellen en zo kunnen de klachten verdwijnen en wegblijven op lange termijn.
Chondromalacie van de patella of kraakbeenlijden achter de knieschijf
Bij chondromalacie van de patella zien we een beschadiging van het kraakbeen achter de knieschijf (retropatellair). Dit kan het gevolg zijn van overdreven sporten, incorrecte biomechanica, zwakke hamstrings en/of quadriceps of een trauma ter hoogte van de knieschijf. Deze pijn zal zich vooral manifesteren bij diepe buigingen omdat de druk van de knieschijf op de femur dan het grootst wordt.
Na een consultatie bij de dokter kan een MRI uitwijzen in hoeverre mate de degeneratie van het kraakbeen gevorderd is. De revalidatie start met een uitgebreide screening zodat wij kunnen nagaan wat de onderliggende oorzaak is, de oorzaak aanpakken is cruciaal voor een duurzame en vlot herstel.
De voorste kruisband is een dik fibreus ligament dat zeer belangrijk is voor de stabiliteit in de knie. Vooral voor het voorkomen van een excessieve voorwaartse of achterwaartse beweging van de femur ten opzichte van de tibia is dit ligament cruciaal. Bij hoge impact sporten zoals voetbal, rugby en basket is de kans op het scheuren van de voorste kruisband groter. Situaties waarbij men de knie verdraait of overstrekt zetten de meeste belasting op de voorste kruisband en kunnen leiden tot een scheur van dit ligament.
De symptomen van een gescheurde kruisband kunnen verschillen van persoon tot persoon, maar vaak zien we een hevige pijn gepaard met zwelling in de knie en een sterk gelimiteerde beweeglijkheid van het gewricht. Na het trauma is een zo snelle consultatie bij de dokter en een MRI scan aangewezen voor het stellen van de juiste diagnose.
Omdat er zich geen bloedvaten bevinden in of rond de voorste- en achterste kruisband kan er geen spontaan herstel plaatsvinden, bij de collaterale ligamenten is dit wel mogelijk vanwege een goede doorbloeding. Een gescheurde kruisband blijft dus gescheurd tenzij deze wordt geopereerd. Een voorste kruisband scheur moet echter niet altijd geopereerd worden. De keuze voor een reconstructie is een keuze die u maakt samen met uw specialist en is afhankelijk van uw doelen en beoefende sport. Enkele maanden wachten voor het nemen van een beslissing is geen nadeel voor u toekomstige revalidatie.
De revalidatie van een voorste kruisbandreconstructie kunnen we best verdelen in 5 fases: In de eerste fase werken we op het verminderen van de pijn en zwelling na de operatie. In de tweede fase wordt gefocust op het herwinnen van de volledige beweging in de knie. De derde fase spitst zich op het verbeteren van kracht en uithouding van de musculatuur. In de vierde fase wordt er nog meer functioneel en sportspecifiek getraind. Tijdens de laatste fase werken we aan de terugkeer naar sport. In totaal kan deze revalidatie 6 tot 9 maanden duren. Tijdens de revalidatie worden alle werkpunten onder handen genomen die een risicofactor kunnen zijn voor een nieuwe scheur. Herval is wat we bij Sportkinetics absoluut willen vermijden.
Kruisbandscheur
Iliotibiaal frictiesyndroom
Zoals de naam doet vermoeden, ontstaat een iliotibiaal frictiesyndroom door herhaalde fricties van de pees tegen de epicondyl (beenderig uitsteeksel) aan de buitenkant van de knie. Dit is een blessure dat men vooral bij lopers ziet en deze ontstaat door een disbalans in spieractivatie. Meer ontwikkelde spieren zijn door het lichaam makkelijker te activeren. Het lichaam kiest vaak de makkelijkste weg, deze welke het minste energie vraagt. Bij sporten met repetitieve bewegingen zoals lopen gaat door een overactivatie van de musculatuur aan de buitenzijde van het bovenbeen (m. tensor fascia latae en gluteus minimus) de pees van de iliotibiale band tegen het bot wrijven. Dit kan naar verloop van tijd pijn kan geven door het ontstaan van een inflammatie.
Tijdens de revalidatie is het belangrijk om de disbalans in spieractivatie aan te pakken en het lichaam weer te leren op een andere manier te bewegen.
Een scheur in de meniscus ontstaat vaak tijdens een combinatie van een flexie en rotatie beweging in de knie, typisch bij een val. Na een scheur in de meniscus ondervindt men een stekende pijn bij bepaalde bewegingen. Soms kan een meniscusletsel aanleiding geven tot een ‘geblokkeerd’ gewricht, men heeft dan het gevoel dat de knie geblokkeerd zit en in de meeste gevallen kan dit door een flexie-extensie beweging weer ‘loskomen’.
Na dit soort trauma kan je best snel op consultatie gaan bij jouw arts. Een meniscusscheur wordt in de meeste gevallen geopereerd, maar enkel na bevestiging van de diagnose door MRI- of CT-scan. We maken een onderscheid tussen een meniscushechting en een meniscectomie. Wanneer de grootte en de plaats van de scheur het toelaat dan kan de chirurg kiezen voor een meniscushechting en de scheur dus terug wordt gehecht. Wanneer dit niet mogelijk is bij een grotere of meer complexe scheur wordt gekozen om een stuk van de meniscus weg te nemen. We spreken dan over een meniscectomie.
De revalidatie na een meniscectomie gaat sneller dan deze na een meniscushechting. Dit is zo omdat na een meniscushechting amper of geen steun op de knie mag worden gezet voor de genezing te laten plaatsvinden. Er wordt in de eerste plaats gefocust op het herwinnen van de mobiliteit en het opnieuw leren activeren van de spieren. Later wordt meer en meer functioneel en sportspecifiek getraind met de uiteindelijke terugkeer naar sport als doel en eindpunt. De duur van de revalidatie hangt af van het soort ingreep en de grote van de scheur. Over het algemeen stellen we dat deze revalidatie tussen de 6 weken en 3 maanden kan duren.
Mensiscusscheur
Wanneer de patellapees overbelast wordt spreken we van een patellatendinopathie of ‘jumpers knee’. Dit is een vaak voorkomende blessure bij sporters die geregeld explosieve bewegingen moeten uitvoeren met veel acceleraties en deceleraties. We zien dit vooral bij volleybal, basketbal, voetbal en atletiek. Dit kan het gevolg zijn van een acute overbelasting of het herhaaldelijk plaatsvinden van microtraumata waar kleine scheurtjes ontstaan in de pees. De pijn stijgt gradueel, neemt af bij opwarming, maar neemt dan terug toe naarmate de activiteit vordert. Ook is het niet ongebruikelijk dat zowel na de activiteit als de dag erna de pees gevoelig of pijnlijk kan zijn.
Bij dit soort klachten kan men best vrij snel op consultatie bij de arts gaan voor een duidelijke diagnose, een echografie of, in meer geavanceerde gevallen, is een MRI ook aangewezen voor het vaststellen van de graad van tendinose. Een tendinopathie is een overbelastingsblessure, deze is het gevolg van een dysbalans in spieractivatie en biomechanica. De oorzaak bepalen door een uitgebreide screening is cruciaal om daarna gericht te kunnen starten met de revalidatie om zo een chronisch letsel of herval te vermijden.
Via een uitgebreide screening kunnen we zien welke oefeningen uw kniegewricht opnieuw pijnvrij zullen maken. Je krijgt ook een oefenprogramma mee voor thuis en maken we de kans op herval zo klein mogelijk.
Jumpers knee
